piątek, 5 sierpnia 2011

Dziewanna






Zioła, rośliny lecznicze i przyprawy - Dziewanna
Rośliny i zioła lecznicze na choroby, zdrowie, urodę i dobre samopoczucie.Zioła
A
Aloes Aminek Egipski Aminek Większy Anyż Arnika Górska B
Babka Barwinek Bazylia Berberys Bez Biedrzeniec Bieluń Bluszczyk Bobrek Boldo Borówka Bratek Brzoza Bukwica Buławinka Bylica Boże drzewko Bylica estragon Bylica piołun Bylica pospolita C
Cebula Chaber Chinina Chmiel Chrzan Ciemiężyca Biała Cykoria Cynamonowiec Cząber Ogrodowy Czernica Czosnek Czyr Brzozowy D
Dąb Doględa Drapacz Drożdże piwne Dymnica Dynia Dzięgiel Dziewanna Dziurawiec G
Glistnik Gorczyca Goryczka Gorzknik Grzybienie Głóg J
Janowiec Jarzębina Jasnota Jałowiec Jemioła Jesion Jeżyna K
Kalina Karczoch Kasztanowiec Kminek Kocanki Kola Kolender Konwalia Koper Kopytnik Kosaciec Kozieradka Kozłek Kruszyna Krwawnik Krzyżownica Kukurydza Kulczyba Kurkuma L
Lawenda Lebiodka Len Lipa drobnolistna Lnica Lubczyk Lukrecja Lulek Ł
Łopian M
Macierzanka Mącznica lekarska Majeranek Malina Marchew Marzanka Marzanna barwierska Męczennica cielista Melisa Mięta Miodunka Miłek wiosenny Mniszek Morszczyn Mydlnica N
Nagietek Naparstnica purpurowa Naparstnica wełnista Nawłoć Nostrzyk O
Oman wielki Orzech włoski Ostropest P
Perz Pięciornik gęsi Pięciornik kurze ziele Pieprzowiec Pierwiosnek Pietruszka Podbiał Podziewnik Pokrzyk Pokrzywa Pomarańcza gorzka Porzeczka czarna Poziomka Połonicznik Prawoślaz Przelot pospolity Przęśl Przestęp biały Przetacznik Przywrotnik R
Rącznik Rauwolfia Rdest ostrogorzki Rdest ptasi Rdest wężownik Robinia akacjowa Róża dzika Rozmaryn Rumian szlachetny Rumianek Ruta Rutwica Rzepik pospolity Rzewień Rzodkiew czarna S
Senes Serdecznik Siwiec Skrzyp Sosna Stokrotka Strofant Stroiczka (Lobelia) Szakłak Szanta Szałwia Szczaw Słonecznik Ś
Ślaz Śliwa tarnina Świetlik T
Tarczownica Tasznik Tatarak Tojowiec Topola Tymianek Tysiącznik W
Wiązówka Wierzba Wilżyna Wrotycz Wrzos Wymiotnica Choroby
Anemia Obniżona odporność Wrażliwość na zmiany pogody Stwardnienie rozsiane Nerwobóle Zapalenia i choroby nerwów Bóle głowy Migrena Zaburzenia snu Depresja Nerwice Choroby serca Kołatanie serca Zawał serca Angina pectoris Wahania ciśnienia krwi Arterioskleroza Żylaki Grypa Chrypka Katar Katar sienny Zapalenie zatok przynosowych Nieprzyjemny zapach z ust Krwotoki z nosa Zapalenie migdałków/angina Astma Bronchit Zapalenie płuc Kamica żółciowa Zapalenie wątroby Marskość wątroby Nerwica żołądka Nieżyt żołądka Wrzody żołądka Kołka jelitowa Wrzody dwunastnicy Biegunka Zaparcia Hemoroidy Zapalenie wyrostka robaczkowego Zapalenie kłębuszków nerkowych Choroby nerek Kamica nerkowa Zapalenie pęcherza moczowego Trądzik Łuszczyca Egzema Opryszczka Artretyzm Podagra Bóle kręgosłupa Lumbago Ischias Cukrzyca Nowotwory Choroby prostaty Choroba pęcherza moczowego Skurcze mięśni Zapalenie trzustki Zgaga Krwiaki Uroda
Pielęgnacja Skóra Cera tłusta Cera sucha Cera mieszana Włosy Dziewanna
Dziewanna
Dziewanna lekarska, gorzyknot, knotnica leśna lub polna, dziwizna, szabla, kędzie-rzawica leśna
Yerbascum thapsus L. — Dziewanna drobnokwiatowa
Yerbascum thapsiforme Schrad. — Dziewanna wielkokwiatowa (rodz. Scrophula-riaceae).

Jest wysoką, dochodzącą do 2 m wysokości rośliną, pokrytą biało-żółtymi włoskami. Rośnie na piaszczystych, słonecznych miejscach, na skrajach lasów, przydrożach i łąkach. Jako roślina dwuletnia, w pierwszym roku wypuszcza liście — duże, szerokie, gęsto owłosione. W drugim roku wytwarza kwiatostany. Kwiaty są złocistożółte, osadzone po kilka na górnej części łodygi. Cała roślina wydziela przyjemny miodowy zapach.

Dziewannę można również uprawiać w ogrodzie. Lubi miejsca słoneczne, suche, udaje się na każdej glebie, jednak lepiej uprawiać ją na ziemi żyznej, gdyż tylko wówczas rozrasta się dobrze. Nasiona wysiewa się na powierzchnię ziemi, lekko ugniatając.

Zbiór kwiatów powinien odbywać się stopniowo — podczas całego okresu kwitnienia; codziennie, w dni pogodne, bezdeszczowe, zaraz po obeschnięciu rosy. Wyskubuje się korony kwiatów (tylko żółte płatki), delikatnie, nie ścinając. Kwiaty układamy w koszach i suszymy natychmiast po przyniesieniu do domu, najlepiej w ciemności, rozkładając cienką warstwą, nie poruszając ich w czasie suszenia.
Surowiec jest nietrwały. Trzeba go przechowywać w szczelnych pudlach, dobrze ubity, w ciemnym i suchym miejscu. Nieprawidłowo przechowywany surowiec traci swoje wartości lecznicze.

Właściwości lecznicze
Surowcem są kwiaty (Corolla Verbasci).

Skład chemiczny i działanie
Surowiec zawiera saponiny, związki flawonoidowe, śluzowe, żółte barwniki, olejek lotny, węglowodany, związki tłuszczowe i kwas jabłkowy. Działa wykrztuśnie, przeciwskurczowo i osłaniająco. Działanie wykrztuśne poprzedzone jest rozpuszczeniem śluzu w oskrzelach.

Zastosowanie
W medycynie ludowej dziewanna używana jest powszechnie jako lek przeciwkaszlowy (z miodem). W medycynie oficjalnej również najczęściej stosowana w schorzeniach dróg oddechowych, jak kaszel, chrypka, astma oskrzelowa, oraz w zaburzeniach przewodu pokarmowego, jak „kolka” żołądkowa i jelitowa.
Zewnętrznie stosuje się niekiedy dziewannę w postaci okładów na oparzenia, stłuczenia, w stanach ropnych skóry (pryszcze, krosty) oraz w nerwobólach.

Postacie leku

Napar. Łyżkę stołową kwiatów dziewanny zalać szklanką wrzącej wody, zagotować, dokładnie odcedzić. Pić 2—3 razy dziennie po l/2 szklanki naparu.
Odwar. 4—8 łyżek stołowych kwiatów dziewanny zalać 2 szklankami zimnej wody, gotować 30 minut. Odcedzić. Przykładać na chore miejsca.

http://www.herbanew.pl/d/dziewanna/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz